Poprzedni artykuł na temat kiły pojawił się dobre kilka lat temu, pora więc odświeżyć nasze informacje na temat tej choroby.
Kiła, znana również jako syfilis to infekcja przenoszona głównie drogą płciową wywołana przez krętka bladego.
Wykrywanie
Kiłę można wykryć w organizmie, wykonując testy krwi na obecność przeciwciał. Badania powinno wykonywać się nie wcześniej niż 6 tygodni od momentu wystąpienia ryzyka zakażenia, najlepiej jednak odczekać 9 tygodni.
Testy kasetkowe – wynik testu uzyskuje się w mniej niż godzinę. Bardzo często można wykonać je podczas przeróżnych akcji testowania w kierunku HIV, kile i WZW, przeprowadzanych przez liczne organizacje. Testy te są wtedy najczęściej realizowane całkowicie za darmo. Zachęcamy do korzystania z tego typu badań, tym bardziej że nie musisz za nie płacić. Stowarzyszenie Bears of Poland stara się oferować możliwość tego rodzaju badań podczas najważniejszych imprez stowarzyszenia, na przykład w trakcie Bear Pride Poland w Poznaniu czy podczas BearSawa w Warszawie. Tego typu testy można również nabyć we własnym zakresie. Wiarygodność testów kasetkowych wynosi ponad 99%.
Przychodnie, laboratoria – zawsze możesz pominąć testy kasetkowe i udać się bezpośrednio do placówki medycznej, koszt takiego badania to około 30-100 zł w zależności od placówki.
Jeżeli masz dodatkowe ubezpieczenie zdrowotne, na przykład z pracy, zawsze możesz zapytać o możliwość wykonania testu w placówce Medicover czy Enel-Med itp. W zależności od posiadanego pakietu ubezpieczenia, tego typu testy mogą być również udostępniane za darmo.
Drogi zakażenia
Głównymi drogami zakażenia są stosunki seksualne: pochwowe, analne i oralne.
Istnieje również ryzyko zakażenia się poprzez pocałunek z osobą, u której infekcja rozwinęła się w gardle.
Do przeniesienia choroby może dojść również w trakcie ciąży, są to bardzo niebezpieczne przypadki często kończące się śmiercią płodu.
Przebieg zakażenia
Krętki blade, które dostały się do organizmu, rozmnażają się bardzo szybko, atakuje głównie węzły chłonne oraz miejsce, w którym doszło do zakażenia. Pierwszym najczęstszym objawem, jest zmiana skórna, objawia się po około 3 tygodniach i utrzymuje od 2 do 6 tygodni, zwykle towarzyszy jej powiększenie węzłów chłonnych w okolicy. Typowa zmiana skórna to zazwyczaj niebolesna gródka, która ulega owrzodzeniu.
Tylko 20% zmian ma postać typowego objawu, inne objawy towarzyszące zakażeniu to:
- objawy podobne do opryszczki
- zapalenie żołędzi
- zapalenie sromu i pochwy
- zmiany duże o średnicy powyżej 2 cm
- nietypowa lokalizacja zmian (np. palec, brodawka sutkowa)
- stany zapalne
Kiła może też przebiegać w formie utajonej, charakteryzującej się brakiem objawów do 2 lat od zakażenia.
Nieleczona kiła przechodzi w kolejne stadia, powikłania jakie mogą się pojawić w trakcie rozwoju infekcji to stulejka, załupek, obrzęk i zakażenie wtórne.
Stadium wtórne kiły w postaci wysypki na skórze.
Kiła wraz z rozwojem może zaatakować mózg i rdzeń kręgowy, kolejnymi objawami występującymi z infekcją w przypadku braku leczenia może być:
- porażenie
- nudności
- wymioty
- drgawki
- zaburzenia psychiczne
- udar
- uszkodzenia mózgu
- zaburzenia oczu
- martwica błony śluzowej tętnicy
- zapalenie tętnic mózgu
- zmiany skóry w postaci gromady lub pojedynczych zmian o wielkości od kilku milimetrów do kilku centymetrów
- głuchota
- deformacja twarzy
Ochrona przed zakażeniem
Abstynencja – całkowite powstrzymywanie się przed seksem, brak seksu oznacza ograniczenie zakażenia do absolutnego minimum.
Prezerwatywa – najskuteczniejsza metoda zabezpieczenia w kontaktach seksualnych, co istotne – chroni też przed wieloma innymi chorobami,
Nie ma w tej chwili żadnej innej zatwierdzonej metody zapobiegania zakażeniu. Obiecujące są jednak wyniki badania DoxyVAC, które wykazało, że przyjmowanie doksycykliny w ciągu 24h do 72h zmniejsza szanse zakażenia chlamydią i kiłą o ponad 70%. Ze względu na wciąż wysokie ryzyko przeniesienia choroby na partnera w przypadku stosowania antybiotyku, nie jest to polecana metoda prewencji, jednak warto mieć ją na uwadze, gdy już doszło do niebezpiecznego stosunku płciowego.
Więcej na temat badania możecie przeczytać tutaj (wersja angielska): https://www.aidsmap.com/news/feb-2023/vaccine-halves-gonorrhoea-rate-french-study
Leczenie Kiły
W większości przypadków najskuteczniejsza okazuje się terapia za pomocą penicyliny.
Osoba, która została zdiagnozowana, poddawana jest leczeniu antybiotykami. Najbardziej skutecznym i zarazem najstarszym lekiem jest penicylina, podaje się ją drogą domięśniową lub dożylną. Po przebyciu terapii wykonuje się dodatkowe badania serologiczne potwierdzające skuteczność leczenia. W przypadku wyleczenia zakażenia dodatnie wyniki testów mogą utrzymywać się jeszcze przez długi czas, w skrajnych przypadkach nawet do końca życia, zwykle jednak wcześnie wyleczona kiła daje wynik negatywnych po 12 miesiącach.
W przypadku uczulenia na penicylinę stosuje się też inne leki, tetracykliny: doksycyklina, erytromycyna, azytromycyna i ceftriakson. Leki te przyjmowane są również w formie doustnej. Potwierdzone są jednak przypadki, w których leczenie innymi metodami, niż przyjmowanie penicyliny, okazuje się nieskutecznie. W skrajnych przypadkach osoba zakażona może poddać się terapii odczulającej od penicyliny.